هنگامی که معترضان از موبایل‌های هوشمند خود برای ثبت وقایع هنگام اعتراضات یا اتفاق غیر انسانی استفاده می‌کنند، مقامات دولتی یا حکومتی میتوانند از همان دستگاه‌ها علیه اشخاص استفاده کنند. مجریان قانون از ابزارهای نظارت دیجیتال مانند دکل‌های جعلی تلفن همراه و فناوری‌های تشخیص چهره برای شناسایی معترضان و نظارت بر ارتباطات و حرکات آنها استفاده می‌کنند. علاوه بر این، عوامل حکومتی یا دولتی موبایل‌ها را گنجینه‌های بالقوه‌ای برای شناسایی همکاران و سایر عوامل در اعتراضات می‌دانند.
در حالی که معترضان از حقوق خود برای ثبت عکس و فیلم از اعتراضات استفاده می‌کنند، در کشورهایی مانند ایران و چین مردم از چنین حقی برخوردار نیستند، تصاویری که آنها می‌گیرند می‌تواند منجر به عواقب ناخواسته به شرکت کنندگان آسیب‌پذیر شود.
معترضان قبل از رفتن به تظاهرات و اعتراضات چه چیزی را باید در مورد حریم شخصی دیجیتال خود بدانند؟ در این پست چند مورد را مرور می‌کنیم.
حفظ امنیت در آمادگی قبل از اعتراضات و تظاهرات
معترضان باید مراقب داده‌هایی باشند که قبل از رفتن به تظاهرات تولید می‌کنند – کارشناسان می‌گویند پلیس می‌تواند برای تاریخچه جستجوی افراد، گزارش‌های چت و پست‌های رسانه‌های اجتماعی حکم صادر کند. (شرکت‌های رسانه‌های اجتماعی، از جمله فیس‌بوک، دسترسی‌هایی برای پلیس به جهت « جمع‌آوری شواهد در ارتباط با تحقیقات رسمی» اختصاص می‌دهند. شما حدیث مفصل از این مجمل بخوانید.)
کوپر کوئینتین، کارشناس ارشد فن‌آوری در بنیاد حامی حریم شخصی Electronic Frontier، توصیه میکند که معترضان در اولین قدم حساب‌های رسانه‌های اجتماعی خود را خصوصی کنند. کوئینتین می‌گوید: «[پلیس] از طریق رسانه‌های اجتماعی به دنبال عکس‌هایی از افرادی است که با اعتراضات مرتبط هستند یا گروه‌هایی که مردم را برای شرکت در اعتراض سازماندهی می‌کنند. او می افزاید که تظاهرکنندگان باید در مورد اینکه چه کسی سعی میکند به صورت آنلاین با آنها تماس بگیرد، شک و تردید داشته باشند. او می‌گوید: «پلیس ممکن است سعی کند شما را به عنوان یک دوست در شبکه اجتماعی خود اضافه کند، و ممکن است موفق شوند، بنابراین تظاهر کنندگان باید بسیار محتاط باشند.»
استفاده از ابزارهایی مانند VPN می تواند به سازمان دهندگان کمک کند تا ترافیک اینترنت خود را مبهم کنند. یافتن یک VPN قابل اعتماد به خودی خود یک کار طاقت فرسا است، منابعی مانند That One Privacy Site نمودارهای مقایسه خوبی را ارائه می‌دهند. از طرف دیگر، سازمان دهندگان و شرکت کنندگان میتوانند از ابزارهایی مانند مرورگر Tor استفاده کنند که با مسدود کردن ردیاب‌ها و رمزگذاری چندین بار ترافیک شبکه، فعالیت آنلاین آنها را پنهان میکند. (البته هیچ ابزاری نمی تواند ۱۰۰٪ امنیت حریم شخصی را ارائه دهد.)
در همین حال، دانیل کان گیلمور، فن‌شناس ارشد اتحادیه آزادی‌های مدنی آمریکا می‌گوید، هر گونه سازماندهی مرتبط با اعتراض باید از طریق اپلیکیشن‌های رمزگذاری شده end-to-end انجام شود.
گوشی‌های هوشمند
گفتن اینکه هر گروه مجری قانون از چه نوع فناوری نظارتی در طول یک رویداد خاص استفاده میکند، دشوار است. اما یک سیستم محبوب، Stingray، اساساً یک برج تلفن همراه جعلی است که تلفن‌ها را فریب می‌دهد تا به آن متصل شوند، سپس داده‌ها را از دستگاه‌های متصل جمع‌آوری میکند.
با در نظر گرفتن این نوع فناوری، ممکن است عاقلانه باشد که تظاهرکنندگان قبل از رفتن به اعتراض، تلفن خود را در خانه بگذارند – اگر یک رویداد به خصوص شلوغ باشد، ممکن است به هر حال سیگنال ضعیف باشد. اگر مشارکت کنندگان بدون تلفن می‌روند، بهتر است که از قبل مکانی را برای ملاقات با دوستان در صورت جدایی انتخاب کنند، نقشه کاغذی منطقه اعتراض را به همراه داشته باشند و اطلاعات تماس ضروری را همیشه روی آنها نگه دارند.
اما اگر تظاهرکننده موبایل خود را بیاورد، مطمئناً می‌تواند اقداماتی را برای ایمن کردن داده‌های خود انجام دهد—مثلاً خاموش کردن آن یا فعال کردن حالت هواپیما. غیرفعال کردن داده‌های مکان نیز گزینه خوبی است. برای انجام این کار در آیفون، به برنامه تنظیمات، حریم خصوصی و سپس Location Services مراجعه کنید تا به طور انتخابی یا کاملاً خدمات مکان را برای همه اپلیکیشن‌های خود غیرفعال کنید. کاربر اندروید هستید؟ از قسمت Settings دیدن کنید، Privacy و سپس Permissions Manager را انتخاب کنید تا ببینید کدام اپلیکیشن‌ها به بخش‌هایی از داده‌های شما از جمله مکان، گزارش تماس‌ها و مخاطبین دسترسی دارند. از آنجا می توانید هر اپلیکیشنی را که تصمیم دارید غیرفعال یا فعال کنید. (به خاطر داشته باشید که این شما را کاملاً از شبکه دور نمی‌کند، زیرا شرکت‌هایی مانند Google گفته‌اند که حتی زمانی که کاربران مجوزها را غیرفعال می‌کنند، داده‌های مکان را جمع‌آوری می‌کنند، با این توضیح که شرکت برای ارائه خدمات به کاربران به داده‌های مکان نیاز دارد.) فراموش نکنید که چت‌های مهم را پاک کنید، عکس‌ها و ویدئو‌های روی موبایل‌تان را به دستگاه دیگری منتقل کنید، لیست مخاطبین را بررسی کنید و اسامی‌ای که باید را از لیست حذف کنید. مطمئن شوید که تاریخچه جستجو و مرورگر خودتان را بررسی کنید، برای احتیاط تاریخچهها را پاک کنید.
موبایل‌های burner یا یک بار مصرف
اشخاصی که نگران ردیابی دستگاه‌شان هستند میتوانند- در صورت در اختیار داشتن- از موبایل‌های یک بار مصرف استفاده کنند. این موبایل‌ها امکان تماس به صورت ناشناس را فراهم می کنند، بدون اینکه اطلاعات خاصی از صاحب آن افشا کنند.
“اگر اتفاقی برای تلفن شما بیفتد، نمی خواهید همه چیز خود را از دست بدهید. هارلو هولمز، مدیر امنیت دیجیتال اتاق خبر در بنیاد آزادی مطبوعات، می‌گوید: «شما نمی‌خواهید تمام داده‌های زندگی‌تان در دست دیگران باشد». «این واقعاً در مورد محافظت از داده‌های شماست، زمانی که آنها را در شرایط ناشناخته قرار می‌دهید.»
گزینه دیگر قرار دادن تلفن در چیزی است که به آن “قفس فارادی” گفته می شود، جعبه‌هایی برای مسدود کردن سیگنال‌های ورودی و خروجی طراحی شده‌اند و به طور موثر دستگاه را از دنیای خارج قطع می‌کنند. اما برخی از کارشناسان در مورد مفید یا ضروری بودن آنها اختلاف نظر دارند. Quintin از EFF می‌گوید: «من فکر می‌کنم قرار دادن تلفن خود در حالت هواپیما آسان‌تر است، به همان هدف می‌رسد.»
هوشمندانه است که موبایل شخصی خود را در منزل نگاه دارید- به دلیل تمام تاریخچهها و گفتگو‌‌هایی که با مخاطبین مختلف داشتید- و به جای آن، از یک موبایل که شامل اطلاعات و داده‌های شما نیست در تظاهرات استفاده کنید.
عکس‌ها و ویدئو‌ها
مستندسازی خشونت پلیس مهم است. چنین فیلم‌هایی میتوانند شواهد مهمی مبنی بر وقوع رفتار خشونت آمیز ارائه دهند. اما همچنین می‌تواند باعث افشای چهره یا شناسایی تظاهر کنندگان نیز شود. هولمز می گوید: «بهترین راه برای انجام آن این است که آن را تا حد امکان ساده نگه دارید و از افرادی که در اطراف خود هستید آگاه باشید.» پوشیدن ماسک می تواند از تظاهرکنندگان در برابر تشخیص چهره محافظت کند.
اگر خالکوبی دارید آن را بپوشایند، از عینک‌های آفتابی استفاده کنید، اگر مدل یا رنگ موی مشخص و خاصی دارید سعی کنید آن را متعادل کنید تا قابل شناسایی نباشید.
