اگر یک شرکت شما را به خوبی بشناسد، فرصت بیشتری برای کسب درآمد دارد. زمانی بود که هر موقع در یک پلتفرم آنلاین ثبت میکردید، آنها برای سیل تبلیغات بود که به صندوق ایمیل شما ارسال میکردند و حتی دادههای شما را به شرکتهای دیگر میفروختند. نه اینکه اکنون اینگونه نیست، اما حالا قوانین زیادی برای محافظت از گردآوری اطلاعات کاربران وجود دارد. به همین دلیل اگر شما طراح و توسعه دهنده اپلیکیشن هستید بهتر است با الگوی ثبتنام اجباری آشنا باشید، زیرا استفاده از آن شهرتی برای شرکتتان به همراه خواهد داشت که اصلا آن را نمیخواهید.
وارد کردن اطلاعات در انواع فرمها میتواند خسته کننده باشد. حتی بعضی ممکن است کاربران را از پر کردن فرم منصرف کند، بخصوص زمانی که کاربر میخواهد یک تعامل سریع با آن پلتفرم آنلاین داشته باشد; برای مثال شرکت در یک مسابقه، صحبت با پشتیبانی آنلاین و غیره. بدتر اینکه میتواند کاربر را به حالت تدافعی ببرد، و آنها حتی از بازدید مجدد وبسایت منصرف میکند، چه برسد به تعامل با آن پلتفرم.
عکس زیر نشان میدهد که چگونه Vimeo میخواست بازدیدکنندگانی که از طریق تبلیغات گوگل وارد صفحه آنها شدهاند را وادار به ثبتنام کند.
سپس بعد از کلیک کردن، که کاربر وارد صفحه ثبتنام ميشد، میتوانست نوار جستجوی تقریبا پنهان شده در بالای صفحه را ببیند که به آنها امکان مرور محتوای Vimo بدون ثبتنام کردن را میداد.
چرا این بعنوان یک الگوی تاریک طبقهبندی میشود؟
به غیر از شرایط مشخص مانند سفارش کالا، گرفتن اطلاعاتتان از طرف پلتفرمهای آنلاین هیچ سودی برای شما نخواهد داشت. با مجبور کردن شما به ثبتنام در پلتفرم آنلاینشان، بدون توجه به اینکه شما چه قصدی از بازدید دارید، میتوانند به طیف وسیعی از اطلاعات درباره شما دست پیدا کنند. سپس از این اطلاعات یا برای اهداف خودشان (ارسال تبلیغات) یا برای شرکتهای ثالث استفاده میکند.
خوشبختانه برخی کاربران در مواجه با این رویدادها متوجه یک فرایند غیرمرسوم و مشکوک میشوند. بخصوص اینکه تنها چیزی که میخواهند مرور محتوای یک پلتفرم است. از طرفی ثبتنامهای اجباری به اشتراک گذاری اطلاعات اضافی را تحریک میکند، این در مورد انسان صادق است البته، و نه هوش مصنوعی. کامپیوتر به ندادن اطلاعات اضافی به صورت داوطلبانه مشهور است.
به عکس زیر دقت کنید، از کاربر برای شرکت در یک مسابقه، اطلاعاتی از قبیل شماره تلفن، آدرس ایمیل، جزئیات دانشگاه را خواستهاند. تمام اینها میتواند برای پر کردن صندوق ایمیل، و صندوق پیام کوتاه کاربر از هرزنامه کافی باشد. این سازمان یا شرکت در مقابل درخواست این اطلاعات همچنین توضیح داده است که چرا به این اطلاعات نیاز دارد، شناسایی کاربر اگر او در رقابت پیروز شود. در هر حال همانطور که مشخص است، طراحان تصمیم گرفتهاند اقدامات بعدی کاربر را محدود کنند، زیرا این اطلاعات اجباری است و کاربر باید آنها را ارائه دهد.