چرا و چگونه از تور استفاده کنیم ؟

در این مقاله از وب‌سایت امنیت اینترنت کنش‌تک سعی می‌کنیم خیلی ساده توضیح دهیم که تور چگونه امنیت کاربرانش را فراهم می‌کند و چگونه باید از آن استفاده کنیم.

چرا اینترنت امن نیست ؟

برای اینکه بدانیم TOR چگونه از اطلاعات کاربران در اینترنت محافظت می‌کند، باید طرز کار اینترنت را بدانیم. اینترنت شامل چندین کامپیوتر در جاهای مختلف دنیا است که با همدیگر در ارتباط هستند. کامپیوترها در ابتدا ایزوله بودند، بدین معنی که با یکدیگر هیچ ارتباطی نداشتند. با پیشرفت تکنولوژی مهندسان توانستند این کامپیوترها را بصورت فیزیکی بهم متصل کنند تا تشکیل یک شبکه را بدهند. به مرور زمان و پیشرفت، دیگر فاصله هم مطرح نبود و کامیپوترها در هر مکان دور از همی که بودند می‌توانستند به هم متصل شوند، که به این شبکه اینترنت می‌گوییم.

به صورت کلی در این شبکه دو نوع کامپیوتر داریم، یکی سرور و دیگری کلاینت. سرور به کامپیوترهایی گفته می‌شود که چیزی برای ارائه دارند، خدمت یا سرویسی به کاربران دیگر می‌دهند. کامپیوترهای کلاینت هم دستگاه‌های کاربران هستند که با استفاده از آنها از سرور تقاضا می‌کنند. مثال : کاربری با موبایل هوشمند خود به اینترنت وصل می‌شود و در مرورگر آدرس duckduckgo.com را مینویسد تا از این موتور جستجو استفاده کند، موبایل هوشمند کاربر در اینجا کلاینت است و کامیپوتر duckduckgo که به کاربر پاسخ می‌دهد سرور است.

همانطور که کلاینت‌ها شروع به آغاز ارتباط با سرورها می‌کنند، جریان داده‌‌ها در اینترنت برقرار می‌شود. داده‌ها در قالب بسته‌ در سراسر اینترنت جریان پیدا می‌کنند. این بسته‌‌ها شامل اطلاعات فرستنده، مقصد و غیره هستند. سازمان‌‌های جاسوسی، دولت‌ها، هکرهای مخرب و غیره می‌توانند این بسته‌ها را مانیتور کنند.

تور چگونه امنیت کاربرانش در اینترنت را فراهم می‌کند : تور چگونه کار می‌کند ؟

شبکه TOR از داوطلبانی تشکیل می‌شود که از کامیپوترشان تحت عنوان Node استفاده میکند. همانطور که ذکر کردیم، در وب‌گردی معمول داده‌‌‌ها تحت قالب بسته در شبکه اینترنت از کلاینت به سرور و به عکس جریان پیدا می‌کند. در شبکه تور درخواست کلاینت از چندین Node‌ عبور می‌کند تا به مقصد برسد.

نکته مهم دیگر در مورد TOR این است که بسته‌های داده در شبکه تور در قالب چندین لایه متوالی هستند. اما در حالت معمولی بسته داده‌ها یک لایه‌ای هستند. تصویر زیر گویاست.

بدین صورت که هنگامی که کاربر درخواستش را ارسال می‌کند، بسته بالایی به مسیریاب می‌گوید که به مسیریاب A برود. هنگامی که بسته به مسیریاب A رسید، این مسیریاب لایه بالایی را برمی‌دارد. لایه بعدی به مسیریاب A می‌گوید که این بسته را به مسیریاب B ارسال کن. همانطور که مشخص است لایه A نمی‌داند مقصد نهایی کجاست. هنگامی که مسیریاب B بسته را تحویل گرفت، لایی بالایی را برمی‌دارد و می‌بیند که باید بسته را به مسیریاب C ارسال کند. این روال ادامه پیدا می‌کند تا بسته به مقصد برسد. در هر مسیریاب Node می‌داند که بسته آخرین بار در کدام مسیریاب بوده و مسیریاب بعدی کجاست. هیچ Node ای مسیر کامل بسته و پیغام بسته را نمی‌داند.