هوش تهدید چیست

هوش تهدید که معمولاً به عنوان اطلاعات تهدید سایبری یا هوش تهدید سایبری یا به‌طور ساده “هوش تهدید” شناخته می‌شود، نتیجه تجزیه و تحلیل داده‌ها با هدف ارائه اطلاعات قابل استفاده برای افزایش درک از ریسک‌های امنیتی است.

نقاط داده‌ای که از منابع مختلف جمع‌آوری می‌شوند، سازماندهی می‌شوند تا به متخصصان امنیتی کمک کنند. هوش تهدید به تیم‌ها کمک می‌کند تا رویکردی پیشگیرانه نسبت به تهدیدات سایبری اتخاذ کنند و به انگیزه‌ها و توانایی‌های ممکن مهاجمان توجه کنند و تصویری از ریسک‌های موجود ارائه دهند که فراتر از هر سازمان واحد است.

تغذیه هوش معمولاً به‌طور خاص برای تمرکز بر آسیب‌پذیری‌ها و دارایی‌های منحصر به فرد سازمان مربوطه سفارشی‌سازی می‌شود و به این ترتیب یک استراتژی دفاعی متناسب را ارائه می‌دهد.

هوش تهدید، دانش مبتنی بر شواهد است که زمینه، سازوکارها، نشانه‌ها، پیامدها و راهنمایی‌های عملی برای تهدیدات جاری یا نوظهور را ارائه می‌دهد. این اطلاعات می‌تواند در تصمیم‌گیری در مورد واکنش به تهدیدات بسیار مفید باشند و به تیم‌های امنیتی کمک کند تا آسیب‌پذیری‌ها را اولویت‌بندی کنند، ابزارهای امنیت سایبری را ارزیابی کنند و اقدامات اصلاحی را اجرا کنند.

به‌طور خلاصه، اطلاعات تهدید‌ها نشانه‌های نفوذ (IoCs)، تکتیک‌ها، تکنیک‌ها و رویه‌های (TTPs) استفاده شده توسط بازیگران مخرب را شناسایی می‌کند. این نشانه‌ها به سازمان‌ها کمک می‌کنند تا حملات سایبری را در اسرع وقت شناسایی و خنثی کنند. این امر زمان شناسایی را کاهش می‌دهد و تأثیر احتمالی یک نفوذ را به حداقل می‌رساند.

اگر به‌درستی پیاده‌سازی شود، هوش تهدید به سازمان‌ها ابزارهای لازم برای مقابله با حملات آینده را ارائه می‌دهد و با تقویت تدابیر امنیتی از طریق ابزارهای امنیت شبکه و ابری، به آن‌ها کمک می‌کند.

چرا اطلاعات تهدید سایبری مهم است؟

در امنیت سایبری، تعامل بین مهاجمان و مدافعان مانند یک بازی شطرنج است؛ هر دو طرف به‌طور مداوم استراتژی‌هایی برای فریب یکدیگر ایجاد می‌کنند. بازیگران تهدید به دنبال راه‌های جدید برای حمله هستند و مدافعان نیز تلاش می‌کنند تا حملات را مسدود کنند و هر دو طرف تاکتیک‌های خود را در هر دور تغییر می‌دهند. شناسایی راهی برای پیروز شدن در این مبارزه مداوم بهترین دلیل برای سرمایه‌گذاری یک سازمان در هوش تهدید سایبری پیشرفته است.

مکانیزم‌های دفاع پایه‌ای مانند فایروال‌ها و سیستم‌های پیشگیری از نفوذ (IPS) مهم هستند، اما در اصل، طبیعتی غیرفعال دارند. اطلاعات تهدید بخشی از یک سیستم امنیتی فعال است که بر شکست حملات، از جمله تهدیدات مداوم پیشرفته (APTs) تمرکز دارد.

APTs توسط بازیگران مخرب و پیچیده‌ای انجام می‌شود که به دنبال نفوذ به سیستم برای سرقت داده‌ها، جاسوسی و حتی اختلال یا تخریب سیستم به مدت طولانی هستند که ممکن است منجر به حملات باج‌افزاری شود. درک عمیق استراتژی‌های APT در ایجاد یک دفاع مؤثر بسیار سودمند است.

رویکرد فعال‌تر در امنیت سایبری استفاده از هوش تهدیدات است تا تیم‌های امنیتی در تاریکی عمل نکنند. اطلاعات تهدید نه تنها انگیزه‌ها را روشن می‌کند بلکه تاکتیک‌ها، تکنیک‌ها و رویه‌های (TTPs) که مهاجمان APT ممکن است استفاده کنند را نیز مشخص می‌سازد.

چرخه زندگی اطلاعات تهدید

اطلاعات تهدید یک فرآیند تکراری است که از تقریباً شش مرحله اصلی تشکیل شده است. در این مراحل، کارشناسان امنیت سایبری داده‌های خام را تجزیه و تحلیل کرده تا آن‌ها را به بینش و توصیه تبدیل کنند.

اصطلاح “چرخه زندگی” که از زیست‌شناسی گرفته شده، به این دلیل استفاده می‌شود که مراحل آن مداوم و به یکدیگر بازمی‌گردند.

1. برنامه‌ریزی
   این مرحله پایه‌ای شامل تعریف نیازهای اطلاعاتی است. معمولاً به‌صورت سوالاتی مطرح می‌شود تا تهدیدات خاص مرتبط با سازمان را درک کنند. تحلیلگران امنیتی با ذینفعان، مانند مدیران و مسئولان همکاری می‌کنند تا این نیازها را تعریف کنند. در این مرحله، اولویت‌بندی اهداف هوش نیز بر اساس عواملی مانند تأثیر، حساسیت زمانی و هم‌راستایی با ارزش‌های سازمان انجام می‌شود.
2. جمع‌آوری داده‌های تهدید
   داده‌های خام برای یک فرآیند هوش تهدید دقیق ضروری هستند و می‌توانند از کانال‌های مختلفی جمع‌آوری شوند. منابع مورد استفاده برای جمع‌آوری داده شامل منابع باز و تجاری است که همه چیز از به‌روزرسانی‌های لحظه‌ای نشانه‌های نفوذ (IoCs) تا تحلیل‌های عمیق حملات واقعی را ارائه می‌دهند.
3. پردازش
   هدف اصلی این مرحله تجمیع و استانداردسازی داده‌های خام جمع‌آوری شده برای استفاده آسان‌تر است. تحلیلگران امنیتی از ابزارهای تخصصی هوش تهدید استفاده می‌کنند که بسیاری از آن‌ها مجهز به هوش مصنوعی و یادگیری ماشین هستند تا الگوهای موجود در داده‌ها را شناسایی کنند.
4. تحلیل
   این مرحله برای ارائه بینش‌ها از اهمیت بالایی برخوردار است و تمرکز آن بر تبدیل داده‌های پردازش‌شده به هوش تهدید عملی است. تحلیلگران با استفاده از چارچوب‌های شناخته‌شده مانند MITRE ATT&CK و مجموعه‌های گسترده‌ای از پایگاه‌های دانش که بر اساس مشاهدات واقعی از تاکتیک‌ها و تکنیک‌های مهاجمان ساخته شده‌اند، کار می‌کنند.
5. انتشار
   نتایج مرحله قبلی با ذینفعان مرتبط، از جمله تیم‌های امنیتی و مدیریت ارشد سازمان، به اشتراک گذاشته می‌شود. اقداماتی که از این مرحله نتیجه می‌گیرند می‌توانند شامل به‌روزرسانی قوانین شناسایی در سیستم‌های SIEM یا مسدود کردن آدرس‌های IP مشکوک باشند.
6. بازخورد
   چرخه زندگی با ارزیابی یا تأمل بر مراحل قبلی به پایان می‌رسد با هدف ایجاد سوالات جدید یا شناسایی شکاف‌های ناشناخته. نتایج بازخورد در چرخه بعدی گنجانده می‌شوند و به بهبود مداوم کل فرآیند در طولانی‌مدت کمک می‌کنند.

انواع هوش تهدید سایبری

هوش تهدید سایبری (CTI) دامنه وسیعی از قابلیت‌ها را ارائه می‌دهد، از موارد تاکتیکی و عملیاتی تا استفاده‌های استراتژیک‌تر.

هوش تهدید تاکتیکی
هوش تهدید تاکتیکی برای مخاطبان فنی‌تر طراحی شده است و معمولاً در قالبی قابل خواندن توسط ماشین در دسترس است. داده‌های استفاده‌ شده برای شناسایی فعالیت‌های مخرب، نشانه‌ها یا شاخص‌های نفوذ (IOCs) نامیده می‌شوند که عناصر کلیدی این نوع هوش تهدید هستند.

هوش تهدید عملیاتی
هوش تهدید عملیاتی بر زمینه‌سازی تمرکز دارد و بینش‌هایی در مورد حملات سایبری برای شناسایی سوالات اساسی درباره کمپین‌ها و عملیات‌های دشمنان جمع‌آوری می‌کند.

هوش تهدید استراتژیک
هوش تهدیدات استراتژیک اطلاعات پیچیده و جزئی را به زبانی ترجمه می‌کند که ذینفعانی از جمله اعضای هیئت‌مدیره و تصمیم‌گیرندگان ارشد بتوانند از آن استفاده کنند.

بهترین شیوه‌ها برای پیاده‌سازی اطلاعات تهدید سایبری یا CTI

برای گنجاندن هوش تهدید سایبری در استراتژی کلی امنیت سایبری سازمان، پرسش‌هایی وجود دارد که باید در نظر گرفته شوند:

• چگونه CTI با اهداف درآمدی شرکت همخوانی دارد؟
• بینش عملی چیست؟
• چگونه می‌توانم هوش تهدید را به بهترین نحو با سیستم‌های موجود ادغام کنم؟
• چگونه می‌توانم هوش تهدید را در دراز مدت بهبود دهم؟

ابزارها و تکنیک‌های دیگر برای CTI

علاوه بر سه دسته اصلی هوش تهدید سایبری، ابزارها و تکنیک‌های دیگری وجود دارد که باید در فرآیند پیاده‌سازی در نظر گرفته شوند:

• پلتفرم‌های هوش تهدید (TIPs): هاب‌های مرکزی که برای تجمیع، غنی‌سازی و تحلیل داده‌های تهدید از منابع مختلف در زمان واقعی ضروری هستند.
• هوش امنیتی: این رویکرد جامع داده‌های داخلی و خارجی را ترکیب می‌کند تا تصویر کاملی از منظر تهدیدات شما ترسیم کند.
• هوش تهدید منبع باز: بهره‌گیری از داده‌های عمومی می‌تواند الگوها و روندها را با هزینه کم یا بدون هزینه شناسایی کند.

این ابزارها و تکنیک‌ها به دقت و رویکرد استراتژیک برای ادغام نیاز دارند تا به نیازها و اهداف خاص امنیت شما تناسب داشته باشند.

منبع: https://www.bitdefender.com/business/infozone/what-is-threat-intelligence.html