سرقت هویت

سرقت هویت، جرم گردآوری اطلاعات شخصی یا مالی شخص دیگری به منظور سو استفاده از اسم، هویت و فریب دیگران است. سرقت هویت به اشکال مختلفی صورت می‌گیرد. برخی در سطل زباله‌ها به دنبال کاغذهای خرید و کارت اعتباری هستند; برخی دیگر پیشرفته‌تر هستند و سعی می‌کنند به پایگاه‌های اطلاعاتی نفوذ کنند و اطلاعات مشتریان را بدست آورند. هنگامیکه به اطلاعات مورد نظرشان رسیدند می‌توانند از آنها استفاده کنند تا اعتبار کاربر را خدشه‌دار کنند، خرید و فروش غیرقانونی انجام دهند، از هویت او استفاده کنند و غیره.

انواع سرقت هویت کدامند

انواع سرقت هویت شامل کیفری، پزشکی، کودک و مالی می‌شود. در سرقت هویت کیفری، شخص خود را به جای کسی دیگر معرفی می‌کند تا هویت خود را مخفی کند، اطلاعات دیگر بدست آورد و سابقه کیفری به اسم خودش ثبت نشود و غیره. در سرقت هویت پزشکی، شخص برای گرفتن سرویس پزشکی رایگان یا مزایای دیگر، خود را به جای شخص دیگری معرفی می‌کند. در سرقت هویت مالی، شخص از هویت فرد دیگری برای بدست آوردن اعتبار او در خرید و فروش و گرفتن وام و غیره استفاده می کند که بسیار رایج است. در سرقت هویت کودک، شخص از هویت کودک در انواع اهداف شخصی استفاده می‌کند. این امر هم متاسفانه معمول است، از آنجاییکه کودکان اطلاعاتی در این مورد ندارند و از اسامی آنها و شماره اجتماعیشان در کارهای زیادی سواستفاده می‌شود.

سرقت هویت یک نوع از کلاهبرداری است که در آن سارق اطلاعات واقعی (که دزدیده شده هستند) را با اطلاعات جعلی ترکیب می‌کند تا هویت جدید بسازد. سپس با استفاده از این هویت جدید انواع کارهای دیگر را انجام می‌دهند. 

سارقان هویت از تکنولوژی‌های روز استفاده می‌کنند تا اطلاعات شخصی و هویتی سایر کاربران روی سرویس‌های آنلاین مختلف را بدست آورند. بدین منظور از موبایل‌های دست دوم، هاردهای دور انداخته دشه یا دست دوم،‌ نفوذ به شبکه و کامپیوترها استفاده می‌کنند تا هر چه بیشتر اطلاعات و داده گردآوری کنند. علاوه بر این‌ها استفاده از مهندسی اجتماعی یکی دیگر از راه‌های رایج کلاهبردارن و سارقان هویت برای گردآوردی اطلاعات است.

جلوگیری از سرقت هویت 

در برخی موارد می‌توان مدام حساب‌های مالی و بانکی را بررسی کرد تا زودتر متوجه فعالیت مشکوک و خارج از برنامه شد. یا شرکت‌های بیمه درمانی بعد از استفاده از شماره تامین اجتماعی با یک پیام کوتاه کاربر را از استفاده شدن شماره باخبر می‌کنند. همچنین بیشتر سرویس‌های آنلاین بخصوص شبکه‌های اجتماعی که مملو از اطلاعات شخصی هستند، گزینه‌های شخصی و خصوصی‌سازی حساب را در دسترس کاربر قرار داده‌اند تا کاربر بتواند روی تعداد افرادی که حسابش را می‌بینند کنترل داشته باشد. علاوه بر گزینه‌های حریم شخصی و امنیتی سرویس‌ها، ما مسئول اطلاعاتی که در شبکه های اجتماعی منتشر می‌کنیم  هستیم. همانطور که می‌بینید قسمتی از کار بر عهده سرویس یا شرکتی است که از آن خدمات می‌گیریم و قسمت دیگر بر عهده خودمان. 

منبع: https://www.investopedia.com/terms/i/identitytheft.asp